Minik Kuş

Bir zamanlar ufacık minicik bir kuş varmış.Bütün arkadaşları ona cüce dermiş.Minik kuş bundan hiç memnun değilmiş.Hemen büyümek istiyormuş.Ama bu okadarda mümkün değilmiş.Oysa ki bütün dersleri çok iyiymiş.Bütün öğretmenleri onu çok seviyormuş.Akşam uyurken rüya görmeye başlamış.Rüyasında ağlayarak etrafta gezerken

 bir peri görmüş.Peri:
-Ne istersin  benden. demiş.Minik kuş.
-Ben sadece büyümek istiyorum.demiş.Peri onun bu dileğini gerçekleştirmiş.Artık arkadaşları gibi büyük olmuş.Arkadaşları onu böyle görünce çok şaşırmışlar.Onunla bir süre oynamaya başlamışlar.Sonra minik kuş kendiyle herkesten büyük olduğu için övünmeye başlamış.Arkadaşları onunla oynamayı bırakmışlar.Minik kuş buna biraz üzülmüş:
-Neden hala benimle oynamıyorlar.demiş.Birden peri gelmiş ve:
-Kendinle övündüğün için seninle oynamayı bıraktılar.demiş.Minik kuş:
-Ama bu doğru ben onlardan büyüğüm.demiş.Peri:
-Ama kendinle övünmeni sevmediler.demiş.Minik kuş yine üzülmüş ve o zaman uykudan kalkmış.Minik kuş o zaman küçük olmanın o kadar kötü olmadığını anlamıştı.Büyük olmak diğer arkadaşlarımın benle iyi geçineceği anlamına gelmez dedi ve uyumaya devam etti.Ertesi sabah okulda yine herkes ona cüce demeye devam ediyordu.Minik kuş evet ben bir cüce kadar küçüğüm ve bunda gurur duyuyuyorum dedi.Zaten elinde sonunda büyüyeceğim dedi ve artık derslerine odaklanmaya devam etti.

Kendini Beğenmiş Çocuk

Bir zamanlar kendini beğenmiş bir çocuk varmış.Kendisiyle sürekli aynada konuşurmuş:
-Harikayım!
-Kimse benim harikalığımı geçemez.diye.Bazende aynanın karşısında komik hareketler yaparmış.Sonrada gülermiş.Bir gün cama çıkan bir gazeteci onun yaptığı hareketleri çekip onları basmış.Kendini beğenmiş çocuk sabahın gastesini aldığında kendini hiç bir şey okumadan görmüş ve:
-Harika olduğum için beni gazateye basmışlar.demiş.Çocuk okula giderken herkes ona gülüyormuş.Çocuk ne olduğunu anlamamış.Arkadaşı ona gazeteyi göstermiş.Çocuk ah anladım demiş.Arkadaşı sevinmiş.Çocuk:
-Harika yüzümü gördüler ve buna çok sevindiler.demiş.Arkadaşı:
-Yazı!Yazıyı oku.demiş.Kendini beğenmiş cocuk yazıyı okuyunca gözlerine inanamamış ve:
-Bu da ne böyle!
-Bunları kim çekti ve yazdı.demiş.Arkadaşı:
-Bilmem ki belki bir gazeteci camınıza gelip gizli gizli çekmiştir.demiş.Kendini beğenmiş çocuk:
-Sen yaptın değil mi?demiş.Çocuk:
-Evet ben bir gazeteciyim.demiş.
-Babam bana gazetecilik öğretiyor.Kendini beğenmiş çocuk:
-Ama neden beni yaptın.demiş.Arkadaşı:
-Sen kendini beğendiğin için bende senden harika bir haber yapabileceğimi düşündüm ve oldu da.demiş.Kendini beğenmiş çocuk ta kendini beğenmişliğin böyle sorunlar açabildiği için bir daha kendini çok beğenmemiş ve aynanın karşısına geçipde komik harketler yapmamış.

Sihirli Dolap

Bir zamanlar sihirli bir dolap varmış.Bu dolabı bir çocuk almış.Dolaba giysilerini koyduktan sonra annesinin:

-Hadi yemek hazır gelin.dediğini duymuş.Hemen yemek sofrasına koşmuş.Annesi o sofraya geldiğinde.

-Giysilerini yıkadın mı? demiş.Sihirli dolap onun giysilerini yıkıyormuş.Çocuk geldiğinde yani giysilerini yıkamaya geldiğinde bir de ne görsün giysiler yıkanmış.Çocuk çok şaşırmuş.Annesi odaya geldiğinde çocuk ona olup biteni anlatmak istememiş.Dolabın içine başka bir giysi koymuş ve bir yere saklanmış.Dolap onu yıkamaya başlamış.Çocuk şok olmuş.Artık bütüm giysilerini dolap yıkıyormuş.Annesinin bundan hala hiç haberi yokmuş.Bir gün çocuk elbiselerini dolabına koyup dolapta onu yıkarken annesi onu görmüş.Annesi ilk önce şok olmuş.Sonra çocuğa çok ama çok kızmış.Çocuk ne yapacağını bilememiş.Annesine en sonunda gerceği anlatması gerektiğini anlamış.Zaten başka seçeniyide yokmuş.Annesi yine ona kızmış ama doğruyu söylediği için onunla gurur duyuyormuş.Ona:

-Ama yinede cezalısın.demiş.Çocuk bunu hakketmiş.Bir dahada annesinden bir şey gizlememeiş.Elinde sonunda ortaya çıkacakmış zaten.

Zengin Çocuk

Bir zamanlar çok ama çok zengin olan bir aile varmış.O ailenin çocuğu kendisiyle sürekli övünürmüş.Herkes onun bu tavrını hiç beyenmezmiş.Çünkü çok gıcık olduğunu düşünürlermiş.Bir gün zengin çocuk:
-Ha ha ha benim sizden daha fazla param var.
-İstediğim kadar harcayıp istediğim kadar şey alabiliğrim.
-Varmı benim gibi zengini.deyip dururmuş.Diğerleri onu çok kıskanırmış.Zengin çocuk onları kıskandırmayı çok severmiş.Kendini kral gibi görüyormuş.Çocuklar hep birbirlerine:
-Keşke biz de zengin olabilsek.
-Bizimde zengin olmaya hakkımız var.demişler hep bir ağızdan.Sonra her kafadan bir ses çıkmaya başlamış.Çocuklardan biri zengin çocuğu bularak:
-Senin paranla bizi kıskandırmaya hiç hakkın yok.
-Üstelik biz senden daha mutluyuz.
-Çünkü bizim aile ve babamız her zaman bizi sevip bizle ilgileniyor.
-Ya senin anne ve baban.
-Senle hiç ilgilenmiyorlar.
-Sürekli işleri oluyor.
-O yüzden senden daha mutluyuz demiş.Zengin çocuk buna biraz üzülmüş Çocuk:
- Bizim ne hissetiğimizi anlamışsındır.demiş.Zengin çocuk:
-Evet.
-Dersimi aldım.
-Çok özür dilerim demiş.Hepsi çok mutlu olmuşlar.Zengin çocukta başkalarını kıskandırmayacağına söz vermiş.Hep birlikte oyun oynamışlar.