Bir zamanlar çok ama çok zengin olan bir aile varmış.O ailenin çocuğu kendisiyle sürekli övünürmüş.Herkes onun bu tavrını hiç beyenmezmiş.Çünkü çok gıcık olduğunu düşünürlermiş.Bir gün zengin çocuk:
-Ha ha ha benim sizden daha fazla param var.
-İstediğim kadar harcayıp istediğim kadar şey alabiliğrim.
-Varmı benim gibi zengini.deyip dururmuş.Diğerleri onu çok kıskanırmış.Zengin çocuk onları kıskandırmayı çok severmiş.Kendini kral gibi görüyormuş.Çocuklar hep birbirlerine:
-Keşke biz de zengin olabilsek.
-Bizimde zengin olmaya hakkımız var.demişler hep bir ağızdan.Sonra her kafadan bir ses çıkmaya başlamış.Çocuklardan biri zengin çocuğu bularak:
-Senin paranla bizi kıskandırmaya hiç hakkın yok.
-Üstelik biz senden daha mutluyuz.
-Çünkü bizim aile ve babamız her zaman bizi sevip bizle ilgileniyor.
-Ya senin anne ve baban.
-Senle hiç ilgilenmiyorlar.
-Sürekli işleri oluyor.
-O yüzden senden daha mutluyuz demiş.Zengin çocuk buna biraz üzülmüş Çocuk:
- Bizim ne hissetiğimizi anlamışsındır.demiş.Zengin çocuk:
-Evet.
-Dersimi aldım.
-Çok özür dilerim demiş.Hepsi çok mutlu olmuşlar.Zengin çocukta başkalarını kıskandırmayacağına söz vermiş.Hep birlikte oyun oynamışlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder